Category Archives: Dierzaamheid

Zijn dierentuinen nog wel van deze tijd?

Leeuwen in een van de verblijven in GaiaZoo. — © Peter Schols

Vorige maand was er nogal wat commotie over dierenwelzijn in Mondo Verde in Landgraaf. Het Limburgse attractie- en dierenpark ligt onder vuur op social media. In een Facebook-bericht kraakt een Belgische dierentuinliefhebber de trekpleister in Landgraaf volledig af. De discussie laait nu weer op: zijn dierentuinen nog wel van deze tijd?

Zie ook Opinie Pagina De Limburger (3 januari 2024).

Miljoenen mensen wereldwijd bezoeken jaarlijks een of meer dierentuinen. Ook in Nederland is een dagje naar de dierentuin voor velen een favoriet uitje. Toch komen dierentuinen de laatste jaren steeds meer in opspraak. Is dat terecht? Het is fascinerend dat de meningen over het houden van dieren in deze vorm van gevangenschap zo enorm verschillen, zelfs, en misschien juist vooral, onder mensen die van dieren houden. Waarom is dit zo’n complex onderwerp?

Om te beginnen kan je dierentuinen natuurlijk niet allemaal over een kam scheren: de ene is de andere niet. En de afgelopen eeuwen hebben dierentuinen gevarieerde rollen gespeeld in de samenleving: zij zijn geëvolueerd van verzamelaars van dieren tot wetenschapscentra, van recreatieve attracties tot pleitbezorgers voor het behoud van diersoorten. Het doel van moderne dierentuinen is echter nog steeds niet voor iedereen even duidelijk. Naast het amusementsaspect behouden ze diersoorten, vangen exotische dieren op en informeren mensen over het leven en de bedreigingen van de tentoongestelde diersoorten. Sommige dierentuinen profileren zich vaak echter nog te veel als een attractie, ‘een leuk dagje uit’. De nadruk komt gelukkig wel steeds meer te liggen op de invloed en verantwoordelijkheid die bezoekers zelf hebben, waarbij een bezoek wat minder vrijblijvend is en educatie en in actie komen belangrijker worden.

Dierentuinen doen ook hun best om bezoekers te wijzen op de problemen waarmee de soortgenoten van bedreigde dierentuindieren mee geconfronteerd worden. De vraag is echter of dierentuinbezoekers dan wel naar huis gaan met meer kennis en de intentie er alles aan te doen om de dieren die ze net gezien hebben te helpen beschermen? Wetenschappelijke onderzoeken en polls van dierentuinen zelf onderschrijven dit niet altijd.

Hoewel dierentuinen onder de meerderheid van de bevolking nog steeds heel populair zijn, wordt de roep om verandering steeds luider. De betere, moderne dierentuinen hebben de laatste tientallen jaren grote stappen gemaakt, om het leven van de dieren die ze verzorgen te verbeteren. Maar laten we eerlijk zijn, als dierentuinen niet het publiek maar werkelijk de dieren centraal stellen, zouden zij er heel anders uitzien.

Een belangrijker vraag is denk ik of de dieren gelukkiger zijn in een dierentuin dan in het wild? Tegenstanders zijn uiteraard van mening dat dit absoluut niet het geval is en dat gevangenschap dieren ongelukkig maakt. Volgens Jane Goodall zijn moderne dierentuinen zeker geen slechte plek om te verblijven: ‘De natuur is geen idyllische plek. Sommige dieren zouden niet in dierentuinen gehouden moeten worden, zoals olifanten, orka’s, beloega’s, maar voor andere dieren kan een dierentuin te prefereren zijn boven een leven in het wild.’ Hoewel volgens Jane Goodall zelfs de beste, meest geavanceerde verblijven niet kunnen tippen aan de natuurlijke leefomgeving, worden ongerepte gebieden steeds kleiner. De menselijke bevolking groeit en wilde dieren worden bedreigd door stroperij, houtkap en habitatverlies. Tijd dus voor meer respect voor de dieren en hun natuurlijk leefgebieden.

Dankzij meer kennis en empathie maken bezoekers (en mensen die besloten hebben geen dierentuinen meer te bezoeken), zich steeds drukker om het welzijn van dieren in gevangenschap. Volgens een enquête van de raad voor Dierenaangelegenheden vindt zes op de tien Nederlanders dat als dieren niet hun natuurlijk gedrag kan vertonen, ze niet in een dierentuin zou moeten worden gehouden. Op de vraag of dierentuinen verboden zouden moeten worden, zegt – in dezelfde enquête – de helft van wel of weet het niet. Zoals het verhaal van Mondo Verde illustreert zullen in ieder geval dierentuinen en -parken in hun beleidsvoering en investeringen steeds meer rekening moeten houden met de veranderende publieke opinie.

Uitnodiging Boekpresentie Dierzaamheid

Je kunt ons boek nu kopen bij je lokale boekhandel of online via bijvoorbeeld deze link.

Datum: woensdag 8 juni vanaf 17.00 uur

Locatie: BuzzHouse, Vendelstraat 7, 1012 XX Amsterdam

Graag vooraf aanmelden: n.slot-slokker@houseofanimals.nl

Dierzaamheid beschrijft het leven van huisdieren, gehouden dieren en wilde dieren in Nederland. De titel staat voor het idee dat in een samenleving alleen echt ecologische duurzaamheid kan zijn als dat hand in hand gaat met dierenwelzijn. Het boek bevat een zestien essays over alle sectoren en domeinen waar mens en dier in ons land samenleven (van huisdieren via de veehouderij tot dierentuinen, van wilde dieren via proefdieren tot dierenrechten), steeds geschreven door een autoriteit op dat terrein, en voorzien van tips voor een dierinclusieve samenleving.

De feestelijke presentatie van het boek vindt plaats op woensdag 8 juni van 17.00 in het BuzzHouse in Amsterdam, dat te vinden is op het Binnengasthuis-terrein van de Universiteit van Amsterdam. Tussen 17.30 uur en 18.15 uur spreker achtereenvolgens Erno Eskens, de uitgever, en de samenstellers – Pim Martens, Maarten Reesink en Karen Soeters. Elk van de sprekers zal een vlammend statement maken over dierzaamheid. Daarna is het tijd om die lancering met hapjes en drankjes te vieren.

Over het boek

Dierzaamheid beschrijft het leven van huisdieren, gehouden dieren en wilde dieren in Nederland. Er blijkt veel te verbeteren. Maar het is mogelijk: duurzaam samenleven met dieren, zonder uitbuiting en milieuvernietiging. De auteurs introduceren het begrip ‘dierzaamheid’. We worden ‘dierzaam’ door zorgzamer om te gaan met onze huisdieren, dierentuinen te hervormen, de oude strijd tegen het zogenaamde ‘ongedierte’ te stoppen en door op een milieuvriendelijke wijze gezonder vee te houden. Het verbeteren van de (rechts)positie van het dier blijkt niet alleen van belang voor de kwetsbare dieren, maar ook voor het milieu en dus voor onze eigen gezondheid. Met tips voor een dierinclusieve samenleving.

Met bijdragen van: Leonie Cornips, Marco van Duijn, Frank van Eerdenburg, Lenny van Erp, Monique Janssens, Marjo van Koppen, Diederik van Liere, Pim Martens, André Menache, Nynke Osinga, Maarten Reesink, Esteban Rivas, Servé Smeets, Karen Soeters, Bert Theunissen en Frank Zanderink

€ 24,90, samenstelling Pim Martens, Maarten Reesink, Karen Soeters, paperback, 288 pagina’s, uitgeverij Noordboek.

Je kunt ons boek nu kopen bij je lokale boekhandel of online via bijvoorbeeld deze link.

Sustainable Development Matters for Animals Too

This document contains an open letter, also published as a Commentary in the inaugural issue of CABI One Health, followed by a list of authors and other signatories (I am not an author of this text, but did sign it). Researchers and other experts in relevant fields are welcome to add your signature via this form. The list below will be periodically updated to reflect new signatures. If you have questions, comments, or media inquiries about this open letter, you can write to animalsandSDGs@gmail.com.

Animals matter for sustainable development, and sustainable development matters for animals. As the One Health framework reminds us, human, non-human, and environmental health are linked (Zinsstag, 2020), and many experts agree that every Sustainable Development Goal interacts with animals in some way (e.g. Keeling et al., 2019).  

Yet animal welfare – that is, the mental and physical state of animals – remains neglected in sustainable development governance – that is, the goals and policies that governments are pursuing to promote sustainable development. For example, the 2030 Agenda for Sustainable Development comprises 17 goals and 169 targets on topics ranging from hunger and poverty to peace and justice (United Nations, 2015). But while several of these targets focus on conservation of biodiversity, species, and habitats, none references animal welfare.  

In June 2022, governments will convene for the UN Stockholm+50 Conference, which marks 50 years of international decision making on environmental issues. At this conference, governments have an opportunity to recognize the intrinsic value of animal welfare and the links between animal welfare and sustainable development, and to aspire to harm animals less and benefit them more as part of sustainable development governance. We call on governments to take these steps for the sake of human and non-human animals alike.

Animals matter for sustainable development. While its origins remain uncertain, COVID-19 has reminded us that industries like industrial animal agriculture and the wildlife trade not only harm and kill many animals per year but also contribute to global health and environmental threats that imperil us all (Roe et al., 2020).

For example, industrial animal agriculture keeps domesticated animals in cramped conditions and administers antibiotics to stimulate growth and suppress disease, contributing to infectious disease emergence and antibiotic resistance (Silbergeld et al., 2008; Roe et al., 2020). Animal agriculture is also a leading contributor to climate change, and it generally consumes much more land and water and produces much more waste and pollution than plant-based alternatives (Poore and Nemecek, 2018).   

Similarly, the wildlife trade often keeps non-domesticated animals in high densities, either by capturing them from the wild or by raising them in captivity. This practice again contributes to infectious disease emergence (Karesh et al., 2005). Many methods of capturing animals also damage the environment; for instance, industrial fishing contributes to biodiversity loss, seabed damage, and plastic pollution in aquatic ecosystems, among other harms (Pusceddu et al., 2014; Thushari and Senevirathna, 2020).  

Sustainable development matters for animals. Scientists increasingly accept that many animals are sentient (e.g. Low et al., 2012; Birch et al., 2021), and ethicists increasingly accept that sentient beings matter for their own sakes (e.g. Regan, 1995; Singer, 1995). It follows that humans should consider the interests of many animals when deciding how to treat them.  

The stakes for animals in international environmental policy are high. Industrial animal agriculture and the wildlife trade not only harm and kill hundreds of billions of non-humans per year directly. They also harm and kill countless non-humans indirectly, by increasing disease outbreaks like bird flu and COVID-19, extreme weather events like fires and floods, and social and economic disruptions like lockdowns and supply-chain breakdowns that increase the risk of human violence and neglect towards non-humans.  

More generally, environmental changes like climate change, ocean acidification, and air, water, and land pollution are not only reducing biodiversity but also harming and killing countless animals by making it impossible for them to breathe, eat, drink, or otherwise survive. Some mitigation and adaptation strategies – ranging from the intensification of meat production systems to the construction of cities and transportation systems without appropriate safeguards – risk harming and killing animals unnecessarily as well. 

These links between human, non-human, and environmental health all matter for sustainable development governance. Humans have a responsibility to consider the interests of everyone impacted by human activity. In particular, humans should harm animals less and benefit them more as part of sustainable development governance, for instance by reducing exploitation of animals as part of pandemic and climate change mitigation efforts and by increasing assistance for animals as part of adaptation efforts (Sebo, 2022).  

Fortunately, governments are making progress. For example, in 2020, several UN bodies established the One Health High Level Expert Panel (OHHLEP) to provide guidance on ‘issues raised by the interface of human, animal and ecosystem health’ (FAO et al., 2021). And in 2022, Environment Ministers at the fifth UN Environment Assembly requested the UN Environment Programme to produce a report to improve our understanding of the nexus between animal welfare, the environment, and sustainable development (UNEA, 2022).

Fifty years after the adoption of the Stockholm Declaration on the Human Environment, governments have the opportunity to build on this progress. They can:

  • Recognize the intrinsic value of animal welfare and the relationship between animal welfare and sustainable development in Stockholm+50 outcome documents and subsequent international sustainable development outcome documents.
  • Strengthen and broaden the One Health activities of the OHHLEP and other relevant entities to better reflect the value of improving animal health and welfare not only for the sake of humans but also for the sake of the animals themselves, as well as consider animal health and welfare in the impact assessments that shape policy decisions.
  • Support policies that benefit humans and non-humans alike, including informational policies that educate the public about human, animal, and environmental health and well-being; financial and regulatory policies that incentivize co-beneficial practices; and just transition policies that support vulnerable populations.

We call on governments to start including animal welfare in sustainable development governance now, towards a healthier, more resilient, and more sustainable world for all.

Nieuw boek: Dierzaamheid

Je kunt ons boek nu kopen bij je lokale boekhandel of online via bijvoorbeeld deze link.

Als er vandaag de dag één modewoord is dat voortdurend overal opduikt is dat wel ‘duurzaamheid’. Bladen staan er vol mee, de media hebben het er steeds over, producten in commercials hebben ’t allemaal. Dat lijkt op het eerste oog goed nieuws voor wie hart heeft voor het welzijn van de levende natuur op onze planeet op de langere termijn. Maar het beeld blijkt iets te rooskleurig. Want niet alleen lokale groenten, afvalscheiding of reizen met de trein zijn duurzaam, we kunnen inmiddels ook duurzaam snoep eten en duurzaam plastic gebruiken. Zelfs fossiele bedrijven afficheren zich (bewust natuurlijk) als duurzaam.  Daarnaast blijken nu ook bepaalde wetenschappen duurzaam, net als gemeenten, boeken, locaties en kleding. Je kunt zelfs duurzaam rijden in een nieuwe SUV. Zo wordt ons verteld.

De serieuzere betogen dat we duurzaamheid in de praktijk moeten brengen. Het gaat dan bijvoorbeeld  over het in stand houden van ons ‘milieu’, het tegengaan van vervuiling, het waar mogelijk herstellen of vergroenen van onze ‘natuur’ en het verkleinen van onze ‘ecologische’ voetafdruk. Dat alles vanuit het idee dat door ons mensen veroorzaakte ontwikkelingen als klimaatverandering ons welzijn en misschien zelfs ons voortbestaan op termijn in gevaar brengen. Groei is prima (want welvaart zonder groei bestaat niet, toch?), zo gaat dan vaak deze redenering, mits het maar ‘groene groei’ is, bij voorkeur aangedreven door technologische innovatie. En o ja, als het kan ook nog met enig oog voor de rest van de levende natuur, inclusief de andere dieren. Het uitgangspunt van dit boek is juist dat andere dieren, hun welzijn en hun relatie met ons mensen geen voetnoot is in het streven naar duurzaamheid, maar een essentieel onderdeel ervan. En dat niet alleen om ecologische, maar bijvoorbeeld ook om ethische redenen. In plannen voor een meer duurzame samenleving hebben dieren vooralsnog echter niet of nauwelijks een rol gespeeld.

We kunnen echter met een andere blik, een nieuw perspectief naar dieren, natuur en milieu kijken. Dat is wat we in dit boek ‘dierzaam’ hebben genoemd. Dat woord is misschien nieuw, maar wie goed kijkt ziet dat het idee al vorm begint te krijgen in allerlei ideeën en initiatieven. We hopen dat dit boek eraan bijdraagt dat dat er snel nog heel veel meer zullen worden.We worden ‘dierzaam’ door zorgzamer om te gaan met onze huisdieren, dierentuinen te hervormen, de oude strijd tegen het zogenaamde ‘ongedierte’ te stoppen en door op een milieuvriendelijke wijze gezonder vee te houden. Het verbeteren van de (rechts)positie van het dier blijkt niet alleen van belang voor de kwetsbare dieren, maar ook voor het milieu en dus voor onze eigen gezondheid. Met tips voor een dierinclusieve samenleving.

Met dank aan Maarten Reesink en Karen Soeters en iedereen die aan het boek heeft bijgedragen.

Neem dieren serieus in het regeerakkoord

Gepubliceerd in Trouw, 10 december 2021

Wetenschappelijke inzichten over dieren veranderen razendsnel. Dat ze geen dingen zijn was allang duidelijk, maar we leren steeds meer over de complexiteit van de innerlijke levens van zoogdieren, vogels, vissen en anderen. Dat heeft normatieve consequenties: de manier waarop dieren momenteel door mensen gebruikt worden is moreel ontoelaatbaar. Bovendien hangen bepaalde vormen van diergebruik, zoals de vee-industrie, samen met problemen die mensen nu of in de toekomst treffen: het verband tussen de intensieve veehouderij, verlies van biodiversiteit en ecosystemen, klimaatverandering en zoönosen staat buiten kijf.

Tot nu toe zijn deze inzichten nauwelijks terug te vinden in politiek beleid. Dat is problematisch voor de dieren en zeker ook voor mensen. Wij willen de nieuwe regering vragen om in het regeerakkoord dieren serieus te nemen. De maatschappelijke opinie is de politiek momenteel vooruit vanuit een breed gedeeld besef dat dieren niet slechts grondstoffen of gebruiksgoederen zijn. 

Ten eerste behoren we dieren serieus te nemen omdat zij wezens zijn met belangen. Net als mensen hebben andere dieren een leven dat voor hen het belangrijkst is. Van veel dieren, zoals bijvoorbeeld kippen, koeien, varkens, konijnen en vissen, weten we dat ze een ervaring hebben van hun leven. Ze zijn iemand, niet iets. Onderzoek naar taal, muziek, cultuur en moraliteit van dieren staat in de kinderschoenen maar laat zien dat hun ervaring dieper reikt dan we dachten.

Ten tweede moeten we dieren serieus nemen omdat we een planeet delen. Verlies van biodiversiteit (Nederland is daarin koploper in Europa) treft niet alleen de wilde dieren die afhankelijk zijn van gezonde ecosystemen: mensen zijn dat ook. De manier waarop we dieren en de natuur behandelen zal ons uiteindelijk opbreken, zeker in een klein land als Nederland met zo’n intensieve en grootschalige veehouderij. De coronapandemie laat zien hoe verstrekkend de impact van het verstoren van natuurlijke systemen kan zijn.

Ten derde liggen er paradoxen aan de huidige politieke houding ten aanzien van dieren ten grondslag. Er wordt erkend dat dieren wezens zijn met belangen, maar vervolgens worden die belangen vanzelfsprekend opgeofferd aan de economie. Dat is inconsequent en past niet bij een democratische rechtsstaat. Principes die alleen voor de eigen groep gelden, in dit geval mensen, zijn weinig waard.

Wij roepen daarom op tot het volgende: neem wetenschappelijk onderzoek naar dieren en de planeet serieus, uit de dierwetenschappen, maar ook uit vakgebieden als ethiek, filosofie, het recht en taalkunde. Niet alleen in de toepassing van beleid, want dan is het al te laat, maar in het vormgeven van wetten en beleid dat daadwerkelijk voortbouwt op wat we weten over de dieren in ons midden, om te beginnen met het regeerakkoord. Dat is nodig vanuit het oogpunt van rechtvaardigheid en omdat de ecologische crisis waar we ons in bevinden laat zien dat het echt anders moet in onze omgang met dieren. Ons aller gezondheid, welbevinden en voortbestaan hangt ervan af.

Ondertekenaars:

  • Prof. Dr. Noelle Aarts, Radboud Universiteit Nijmegen
  • Prof. Dr. Saskia S. Arndt, Universiteit Utrecht
  • Cebuan Bliss, MSc, Radboud University, Nijmegen
  • Leon Borgdorf MSc, Universiteit Utrecht
  • Dr. Bernice Bovenkerk, Wageningen Universiteit
  • Dr. Jeroen Candel, Wageningen Universiteit
  • Prof. Dr. Leonie Cornips, KNAW & Universiteit Maastricht
  • Prof. Dr. Marc Davidson, Radboud Universiteit Nijmegen
  • Dr. Martin Drenthen, Radboud Universiteit Nijmegen
  • Dr. Ir. Clemens Driessen, Wageningen Universiteit
  • Dr. Kári Driscoll, Universiteit Utrecht
  • Prof. Dr. Ewald Engelen, Universiteit van Amsterdam
  • Maite van Gerwen MSc, Universiteit Utrecht
  • Prof. Dr. Henkjan Honing, KNAW & Universiteit van Amsterdam
  • Prof. Dr. Yolande Jansen, Universiteit van Amsterdam & Vrije Universiteit
  • Prof. Dr. Janine Janssen, Open Universiteit Heerlen
  • Prof. Dr. Marjo van Koppen, KNAW & Universiteit Utrecht
  • Prof. Dr. Pim Martens, Universiteit Maastricht
  • Dr. Franck Meijboom, Universiteit Utrecht
  • Dr. Eva Meijer, Universiteit van Amsterdam & Wageningen Universiteit
  • Dr. Joachim Nieuwland, Universiteit Utrecht & Wageningen Universiteit
  • Dr. Rebecca E. Nordquist, Universiteit Utrecht
  • Prof. Dr. Esther Peeren, Universiteit van Amsterdam
  • Drs. Maarten Reesink, Universiteit van Amsterdam
  • Dr. Kathrin Thiele, Universiteit Utrecht
  • Dr. Anne van Veen, Radboud Universiteit
  • Mr. Dr. Janneke Vink, Open Universiteit Heerlen
  • Prof. dr. Ingrid Visseren-Hamakers, Radboud Universiteit
  • Prof. Dr. Roos Vonk, Radboud Universiteit
  • Prof. Dr. Frans B.M. de Waal, Emory University & Universiteit Utrecht
  • Dr. Harry Wels, Vrije Universiteit Amsterdam, Afrika Studiecentrum Leiden

Oeroude wijsheid voor gloednieuwe tijden

Door Wouter van Noort

“It’s difficult to have a relationship with a family member if you are killing 71 billion of them every year.” Tijd om eens wat beter te luisteren naar niet-westerse culturen, dachten we. Hoe anders is hun verhouding tot dieren en de natuur? Hoe kijken zij tegen de westerse manier van leven aan? En wat kunnen we van hen leren over een duurzame toekomst, zonder te vervallen in valse romantiek?

Hoogleraar duurzame ontwikkeling Pim Martens week af van wetenschappelijk gebaande paden en sprak vertegenwoordigers van inheemse volken uit Midden-Amerika en Afrika, stamoudsten, religieuze leiders en een Groenlandse sjamaan. Via deze link zijn de interviews te zien.

Dieren en planten zien zij niet los van mensen, maar al het leven is onderdeel van een wederzijds afhankelijk web:

“In our tradition we call the animal world the swimming ones, the crawling ones, the walking ones and the flying ones. One cannot exist without the other.”

Dieren doodslaan omdat ze even in de weg zitten, laat staan het industrieel kweken en slachten van dieren is onbegrijpelijk voor ze. En ook het disrespect dat blijkt uit ontbossing en de bioindustrie is voor hun iets wat ze totaal niet snappen.

“In Europe, we don’t see the animals. If we see it, we scare it away. We need the animal world but we are at such a big distance now.”

(Let ook op hoe zij over ons praten in de wij-vorm.)

Maar ze zijn opvallend genoeg nooit vegetarisch. Ze eten vlees, want we zijn onderdeel van het ecosysteem, en daar mag je dus ook van nemen wat je nodig hebt. Maar wel pas nadat je het levende wezen dat je doodt bedankt, en om vergeving vraagt.

Deze mensen verbazen zich over behoorlijk wat aspecten van onze cultuur, maar volgens Pim toch vooral over het feit dat we consequent méér gebruiken dan we nodig hebben. En dat we niet wat meer in contact staan met de rest van de levende wereld juist omdat wij daar zélf ook beter van worden.

“They have another power, the power of the senses. Much more strongly than we. We can communicate with these animals.”

In onze podcast laten we zijn gesprekken met deze mensen horen, indrukwekkend hun stemmen zelf te horen vind ik. Hoe verenigen we hun opvattingen met de onze? Hoe is de huidige levensstandaard te rijmen met zulke ideeën over de natuur?

Luister de hele podcast hier: Oeroude wijsheid voor gloednieuwe tijden.

Met dank aan Jessica Van Der Schalk, Ruben Pest, Gal Tsadok-Hai

The Future of Animal Rights

Over the past decades, many voices have emphasised our interdependence with the other species that inhabit the planet, as well as the need to recognise them as subjects of law. The recognition of animal rights is a historical appeal that has led to the creation of new legal instruments without losing sight of the need to envisage alternative forms of coexistence. This is a radical transformation which, given the acceleration of phenomena such as the loss of biodiversity, cannot be postponed and in which universities, as a space for reflection, research and dissemination, play a key role.

The Ministry of Universities has organised these sessions in collaboration with the Centre de Cultura Contemporània de Barcelona (CCCB) to foster spaces for dialogue on contemporary problematics that form part of the Sustainable Development Goals. In these sessions, bringing together different voices from European universities, we will reflect on animal rights and our care obligations toward the other species with which we coexist. In our session, we will talk about different projects developed in Europe aimed at promoting a new legal and political framework for animal rights.

For (free) registration and live streaming see the CCCB website.

KNAW commissie Planetary Health

Vereerd lid te zijn van de KNAW commissie Planetary Health die gaat inventariseren welke wetenschappelijke kennis er nodig is op het gebied van planetary health en welke prioriteiten voor kennisontwikkeling er liggen voor Nederland.

Planetary health is de interdisciplinaire benadering van het verband tussen de gezondheid en welzijn van mens en dier en de ‘gezondheid’ van de aarde. Het gaat daarbij om klimaatverandering en verlies van biodiversiteit maar bijvoorbeeld ook om grootschalige milieuvervuiling, ontbossing, erosie en andere door de mens veroorzaakte veranderingen die gezondheidsrisico’s met zich meebrengen. Die risico’s zijn onder meer infectieziekten, problemen met voedsel- en drinkwatervoorziening, migratie en conflict en mentale gezondheid.

Voor meer informatie zie KNAW website

English

Honored to be a member of the KNAW (The Royal Netherlands Academy of Arts and Sciences) Planetary Health committee, which will inventorize the scientific knowledge needed in the field of planetary health and the priorities for knowledge development for the Netherlands.

Planetary health is the interdisciplinary approach to the link between the health and well-being of human and non-human animals and the ‘health’ of the earth. This concerns climate change and loss of biodiversity, but also, for example, large-scale environmental pollution, deforestation, erosion and other man-made changes that entail health risks. Those risks include infectious diseases, problems with food and drinking water supplies, migration and conflict, and mental health.

For more information see KNAW website

Hoe heeft COVID-19 dier-mens relaties veranderd?

Het Centrum voor DierMens Studies nodigt je graag uit voor de eindejaarslezing op 23 juni: ‘Hoe heeft COVID-19 dier-mens relaties veranderd?’

Via Zoom bespreken we samen met Pim Martens en Susan Boonman-Berson hoe de coronapandemie mens-dierrelaties zichtbaar maakt, verrijkt, en onder druk zet. 

Niet-menselijke dieren zijn onmisbaar geweest tijdens de pandemie: van de zoönotische oorsprong tot het massaal adopteren van puppies en van dieren die plots de stad in trokken tot recordaantallen deelnemers in de Nationale Vogeltelling. Dieren als gezondheidsrisico, als gezelschap, als gast, als eten; de pandemie dwong ons om te reflecteren op hoe wij ons verhouden tot niet-mensen.

Maar hoe duurzaam is deze reflectie en in hoeverre zullen onze relaties met andere dieren hierdoor veranderen op de lange termijn?

Beide sprekers zullen tijdens de lezing hun inzichten delen op de invloed die corona heeft op mens-dierrelaties waarna er tijd is voor vragen en discussie. 

Wanneer?

Woensdag 23 juni van 19:00-20.30

Hoe?

Meld je via dit formulier aan en je ontvangt de Zoomlink vanzelf in je mailbox.

Wie?

  • Pim Martens is hoogleraar ‘Sustainable Development’ aan de Universiteit Maastricht en is Senior Fellow in het programma ‘Ethics of the Anthropocene’ op de Vrije Universiteit Amsterdam. Buiten zijn academische werk om is hij oprichter van de ‘think and do tank’ AnimalWise waarmee hij wetenschap combineert met activisme om tot een dierzamere samenleving te komen.
  • Susan Boonman-Berson is oprichter van het platform Bear at Work wat staat voor een samenleving waarin mens en wild dier duurzaam en als bondgenoot met elkaar samenleven. Ze is gespecialiseerd in mens-dier conflicten en schreef het boek ‘Living with Wild Animals’  aan de hand van haar promotieonderzoek.

Wij kijken er naar uit om jou woensdag te mogen ontvangen!